آهو بایست
فقط یک بار ایست کردی دستی مهربان ضامنت شد
من خیلی وقت است می خواهم بایستم
زمان بیشتر از من می دود
شاید اینبار آمدم
قدم هایم
بی سرعت زمان باشد
شاید اینبار آمدم
ضامنم شدی...
شاید...
مهربان ترین
مقدمه:
هنر و زیباییشناسی از منظرهای گوناگونی قابل بحث و تدقیق است. مفهوم این واژه در هر یک از حوزههای معرفتشناسانه، علوم عقلی و علوم نظری، علوم قدیم و علوم جدید، معنایی قابل تفکیک خواهد داشت. اما آنچه در این دیدگاه قابل طرح و حائز اهمیت است، بررسی مقوله زیباییشناسی به مفهوم ذاتی (یا فلسفی) آن است. نظر اینجانب و آنچه در این باب نگاشته یا گفته شده آن است که نقطه غائی و نهایی و فصل مشترک شناخت زیبایی و مفهوم هنر همان فطرت هر انسان است. تلقی افراد از زیبایی کاملاً با سرشت و فطرت انسانها همسان و هماهنگ است. لذا میتوان این واژه زیبا، ساده و در عین حال پیچیده را واحد قلمداد کرد. از آنجا که فطرت انسانها فطرتی پاک، الهی و خداجو و حقیقتخواه است، ناخودآگاه مفهوم زیبایی با خداوند متعال گره میخورَد و تمامی زیباییها در ذات اقدس باریتعالی مجتمع خواهد شد. لذا این بحث بهنوعی با الوهیت پیوند خواهد داشت و مفهومی است ابدی و ازلی که همه موجودات را تحت تأثیر زیبایی قرار داده است. این نوع از زیبایی، زیبایی مطلق است که همگان بر آن متفقاند، یعنی زیبایی یکتا و یگانه زیبا که هیچ جمالی فراتر از او نیست. از سوی دیگر، هنر وسیلهای برای رسیدن به حالتی از شور و شوق است. به همین دلیل برخی معتقدند که بههرحال، هنر به زندگیکردن ارزش میدهد. لذا منشأ دین و هنر یگانه است. در ادوار مختلف و در جوامع انسانی هر گاه دین در جامعه حاکم شده است، آثار هنری نیز تعالی یافته و هدفمند و جهتدار شده است. در جهان اسلام رابطه دین و هنر بیشتر در آثار عرفانی نمود یافته اما متأسفانه کمتر به فلسفه هنر و زیباییشناسی توجّه شده است.
«استاد شهید مرتضی مطهری» از جمله عالِمان دینی است که در این خصوص به بحثهای فلسفی نشسته و در لابهلای آثارش به این موضوع توجّه کرده و نکات ارزندهای را ارائه داده است. او آگاهانه و با شناخت کامل از زمانه و عصر خویش، شناخت زیبایی جهتدار را توصیه کرده و میفرماید: «انسان اگر بخواهد انسان باشد و به خصلتهای انسانی برسد باید احساس زیبایی را در خود تقویت کند.»1
ایشان در جای دیگری در بحث انسان در قرآن میگوید:
ادامه مطلب...
نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » بانوی ایرانی ( یکشنبه 92/6/24 :: ساعت 10:34 صبح )
روانشناسی رنگ ها
برخی از روانشناسان عقیده دارند رنگی که برگزیده و دلخواه کسی است میتواند گویای خصوصیات اخلاقی و روانشناسی او باشد. نوشتار زیر چکیده ای است که بر اساس این نظریه و پس از سالها پژوهش نگاشته شده:
قرمز:
خوش قلب اما خودپرست این رنگ مظهر شدت و زیاده روی است که گاهی در جهت مخالف آن است. قرمز رنگ عشق و تنفر و فداکاری و خشونت و خون و آتش است. کسی که به این رنگ علاقه دارد هرگز نمی تواند در زندگی بی تفاوت باشد.
این گونه اشخاص تند و سرکش و در عین حال فعال و شجاع و کمی عجول هستند. احتمال شکست به خصوص در عشق برای آنها فراوان است.
قضاوتهای عجولانه و ناگهانی در مورد دیگران اغلب سبب از بین رفتن دوستی هایشان می شود، با آن که در عشق کاملاً فداکارند اما اگر روزی حوادث بر وفق مراد نباشد بدون تفکر و جویا شدن علت می جنگند.
دو عیب بزرگ خودپرستی و عدم کنترل، در نفس آنهاست و دو صفت ممتازشان خوش قلبی و حس بزرگ طلبی است. به طور کلی دوستداران رنگ قرمز دارای خصوصیات متضادی هستند.
صورتی:
اگر به این رنگ علاقه دارید تمام صفات رنگ قرمز را کمی ملایمتر دارا می باشید، با گذشت هستید و در عشق، تندی نشان نمی دهید.
دیگران را خوب درک می کنید و با اطرافیان خود با ملایمت و لطف رفتار می کنید و به دلیل نشاط و شادابی تان مورد علاقه اطرافیان خود هستید. آنهایی که به این رنگ علاقه دارند اغلب شکستها، خشونتها و دشواری های زندگی را تحمل کرده اند و با مشکلات فراوان مواجه شده اند.
آبی:
نظم، پشتکار، تنهایی … رنگ آبی از رنگهایی است که طرفداران زیادی دارد. اگر به این رنگ علاقه دارید، کاملاً می توانید احساسات و هیجانات خود را کنتر ل کنید.
ظاهر آرام شما دیگران را وادار می کند که به شما احترام بگذارند و دوست دارید پیوسته مورد احترام و ستایش دیگران قرار بگیرید.
در خرید و پوشش لباس قناعت می کنید و به علت شرم و حیا و گاه غروری که دارید میل دارید اغلب تنها باشید. حماقت و عدم فهم دیگران شما را کسل می کند و کسانی که از نظر هوش و فهم بر شما برتری دارند شما را ناراحت می کنند.
کارهای خود را از روی نظم و ترتیب و بر پایه قواعد معینی انجام می دهید. یکی از صفات مشخص شما پشتکار شماست.
ارغوانی:
رنگ عارف ها … دوستداران این رنگ پیوسته مجذوب زیبایی ها و ظرافتها می شوند و مغرور و اجتماعی هستند. معاشرت با این دسته لذتبخش است . آن ها به امور معنوی بیشتر می پردازند.
قهوه ای:
قابل اعتماد …اگر رنگ قهوه ای را دوست دارید کاملاً می توان روی شما حساب باز کرد. با ثبات و مقدس، شاعرپیشه وکمی فیلسوف مآب هستید.
به ندرت تغییر عقیده می دهید و با آن که کمتر تصمیم می گیرید اما هر بار که تصمیمی بگیرید آن را به مورد عمل می گذارید.
شما کاملاً در نگهداری پول و اسرار دیگران قابل اعتماد هستید. میل دارید پیوسته در عالم خودتان باشید و گاهی اوقات با اطرافیان خود رفتار خشونت آمیزی در پیش می گیرید. در عشق هرگز بدبین و تند نیستید.
خاکستری:
احساس بی نیازی …این رنگ مظهر چشم پوشی از خوشی های دنیاست. کسانی که به این رنگ علاقه دارند اغلب در زندگی احساس رضایت می کنند، خاکستری رنگ عقلا است و جوانانی که به این رنگ اظهار علاقه می کنند درواقع خود را هم شأن و هم طراز اشخاص کهنسال میدانند و در زندگی احساس بی نیازی می کنند.
در عشق بر افراد مسن تر از خود تمایل دارند و اغلب کسانی که از نظر فکر و ایده به آنها برتری دارند خیلی آسان مورد توجهشان قرار خواهند گرفت.
پرتقالی:
صداقت … این افراد اجتماعی و خوش خلقند و با مردم خوب رفتار می کنند.
نفوذ در این گونه افراد مشکل است . هوسباز نیستند و اگر با کسی دوستی کنند صداقت و فداکاری دارند.
سبز:
کنجکاوی … رنگ سبز طبیعت وتازگی است. اگر به این رنگ علاقه دارید زندگی با شما آسان است. نقطه اشتراک فراوانی با افراد علاقه مند به رنگ پرتقالی دارید روابط شما با دیگران بر پایه ی اصول و قرارداد است.
دوست ندارید که در زندگیتان حوادثی به وقوع پیوندد اما کنجکاوانه به ماجراهای زندگی دیگران توجه دارید.
فیروزه ای:
اسرارآمیز و پند ناپذیر دوستداران این رنگ اسرارآمیزند و احساساتی و کارهای شخصی خود را به خوبی اداره می کنند. پشتکار دارند و با ثباتند و به نصایح دیگران در مورد کارهای خود کمتر توجه دارند. فیروزه ای معمولا رنگ مورد علاقه ی خانمها است.
سیاه:
خوش ذوقی و ظرافت طبع این رنگ برخلاف عقیده ی همگان رنگ نومیدی و عزا نیست بلکه نشانه خوش ذوقی و ظرافت طبع است. اگر از دوستداران این رنگ هستید مسلماً به شخصیت اطرافیان خود احترام می گذارید و برای آن که دیگران را با ارزش و برجسته نشان دهید از هیچگونه کمکی به آنها دریغ نمی کنید و هرگز خود را به دیگران تحمیل نمی نمایید همچنین عقاید و نظریات دیگران را به آسانی می پذیرید.
یک نکته ی رنگی :
توجه و علاقه شما به رنگها در طی زمان تغییر می کند به دلیل آن که خصوصیات اخلاقیتان نیز در سالیان دراز تغییر خواهد کرد. اما اگر در مورد رنگی ناگهان عقیده خود را عوض کنید به علت ضعف شما و یا به علت نیازتان به تغییر محیط است.
منبع :
سایت iranhealers.com
برای کشیدن نقاشی به انواع وسیله ها نیاز داریم.این وسیله ها را می توانیم به دو گروه بزرگ،تقسیم کنیم:
1-سطحی که بتوان روی آن نقاشی کشید.مانند:کاغذ،مقوا،پارچه و حتی نمونه هایی مانند برگ،سنگ،جعبه،کفش و …
2-وسیله ای که با آن بتوان روی این سطح نقاشی کرد.مانند گچ،زغال،مداد،ماژیک و …
آبرنگ :
آبرنگ به صورت قرص های رنگی تهیه می شود،برای استفاده از آبرنگ باید قلم مو را کمی آغشته به آب کرد.
سپس آب قلم مو را روی قرص های رنگی چکاند.هر چقدر آب بیشنر باشد،رنگ ،شفاف تر و کم رنگ تر است.
مدادشمعی :
یک وسیله ی مناسب برای نقاشی است،به خصوص اگر از نوع پاستل باشد،مدادشمعی ابزار نرمی است که بچه ها به راحتی می توانند با آن نقاشی کنند.
ماژیک:
یک ابزار مناسب برای نقاشی کودکان است.ماژیک به دلیل نرمی و راحتی آن ،هنگام رنگ کردن،برای بچه ها بسیار مناسب است.
منبع :
کتاب مجموعه رشد و تکامل کودکان خردسال