به نام خالق  زیباییها

.همیشه قبل از اینکه بخوام مثل بچه آدم بشینم سر درسم قبلش کلی نقاشی می کشیدم و تخیل می کردم.((خداییش تو تخیلاتم اصن فکرای بد نمی کردم از بس بچه مثبت بودم:)...بیشتر فکر می کردم استاد دانشگاهم و دانشجوها دارن مثه بچه خوب به حرفام گوش می کنن :))تازه نقش دانشجوها رو هم تو خیالم می پروراندم ... ...

یادمه کلاس پنجم امتحان نقاشی داشتیم منم چون دختر خوبی بودم مامان برام جایزه از اون مداد رنگیهای 24 تایی خرید یکی از رنگای سبزش فوق العاده خوش رنگ بود  سر جلسه امتحان نقاشی بودم و با احساس نقاشیمو رنگ می کردم یکی از بچه ها که مامانش معلم بود به من گفت مداد سبز تو به من می دی؟ من یه نیگاه به نقاشیش کردم (خیلی دلم می خواست بهم یاد بده درختایی که در هم و به هم پیچیده میشنو چجوری میکشه!!!)...گفتم به شرط اینکه اول تو یادم بدی چجوری این درختا رو می کشی؟...بچه زرنگ بودما :))خلاصه اون اول قبول نکرد با اصرار مادرش بهم یاد داد....منم تا رفتم خونه چند صفحه از اون درختا نقاشی کردم.تازه نگاهم به مداد رنگیهامم عوض شده بود!!!!!!!!

.............
ادامه مطلب...

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » بانوی ایرانی ( سه شنبه 92/7/9 :: ساعت 9:0 صبح )